Het begint met spierpijn. Daarna volgt een zere keel, hoesten, hoofdpijn en koorts. Helaas zijn wij allemaal getroffen door de griep, maar er bestaat een variant die nóg erger is: de mannengriep.
Ziek
Ik dacht dat we de dans zouden ontspringen, maar helaas. Terwijl we op een verjaardag waren zag ik Sten lijkbleek worden en de altijd zo drukke en enthousiaste Sten zat stil bij papa op schoot. We besloten snel ons drankje op te drinken en naar huis te gaan. De volgende dag liet ik hem lekker thuis. De rest was gelukkig nog fit.
Dat fit zijn duurde niet lang, want een paar uur later kreeg ik het zelf te pakken. Ik had opeens ontzettende spierpijn in mijn benen, gelukkig bleef het daar die avond bij.
Iedereen griep
De volgende dag was het raak, want het virus had iedereen te pakken. Nick voelde zich ook niet erg lekker, maar wel fit genoeg om naar zijn werk te gaan.
Het voordeel dat iedereen ziek is, is dat de jongens ook eens heerlijk rustig zijn. We hebben de hele dag met een dekentje op de bank gelegen, tv gekeken en geslapen. Erg comfortabel lag ik niet, want iedereen wilde bij mama en lag ik dus opgevouwen op de bank.
De volgende dag was Sten bijna weer de oude. Ik voelde me nog erg slecht en ook de andere twee jongens hadden nog koorts. Nick ging gewoon naar zijn werk maar zodra hij thuis was, was hij ziek. Het zweet brak mij aan alle kanten uit wanneer ik voor de jongens naar de keuken moest om eten te pakken of iets te drinken en mijn hele hoofd duizelde toen ik ze naar bed moest brengen, maar van Nick kon ik geen hulp verwachtten, hij was immers ziek.
In de familie groepsapp werd verteld dat er nog meer door de griep getroffen waren. De teller van zieke mensen na de verjaardag stond al bijna op 10. Gelukkig had het niet iedereen getroffen, tot grote opluchting van deze mensen. ”Het is een bijna doodervaring”, schreef Nick. Ik reageerde daar maar niet op, want als het zo voelt en je nog gewoon kunt gaan werken valt het best mee, dacht ik. Maar bij mannen is het toch altijd erger en dan heb ik er ook nog 4 in huis!
Mannengriep
Na twee dagen goed ziek te zijn geweest voelde ik mij de derde dag stukken beter. Nog niet 100%, maar het zat er dicht in de buurt. ”Jij ziet er stukken beter uit, het lijkt wel alsof ik steeds zieker wordt”, zei Nick met een zielig stemmetje.
Toen ik die ochtend beneden kwam, zag ik een hoopje witte deken op de bank liggen. ”Moet jij niet werken?”, vroeg ik aan Nick. ”Mag ik ook ziek zijn”, was zijn antwoord. Moeizaam ging hij rechtop zitten en nam een slok van zijn glas met appelsap. Hij slaakte een kreet alsof hij dagen niet had gedronken en ging daarna weer liggen, trok zijn deken ver over zich heen en sloot zijn ogen.
Als mannen ziek zijn, is het altijd veel erger dan wanneer vrouwen dat zijn. ”Wij ervaren het heel anders dan jullie, dat is bewezen”, zei Nick. ”Ja, vast door mannen”, dacht ik. Ze willen graag vertroeteld worden met dekentjes, beschuitjes, medicijnen tegen de pijn en iets voor hun droge keeltje.
De ‘mannengriep’ elke vrouw heeft er helaas al eens mee te maken gehad en het klopt het is veel erger én zwaarder, maar niet voor de mannen, maar voor ons.
Misschien vind je dit ook interessant:
Wat leuk Krystel om dit te lezen.
Ja maar de meerste mannen hebben wel een sterke vrouwelijke kant.