Met welke leeftijd laat jij jouw kindje alleen buiten spelen? De één vind dat zijn kindje prima met vier jaar alleen de straat op kan, de ander wacht liever nog een paar jaartjes. Dat laatste past meer bij mij. Ik ben een bezorgde moeder die haar kinderen dichtbij zich wil houden en beschermen, maar je kan je kindje niet eeuwig achter de poort laten spelen, er komt een dag dat je de poort open moet zetten.
Kan je kindje alleen naar buiten?
Buiten spelen is het mooiste wat er is, maar de tuin hebben ze wel een keer gezien. Ook al heb je genoeg speeltoestellen in je tuin, ze willen ook wel eens buiten de poort spelen. Vanaf welke leeftijd jij jouw kindje zelfstandig naar buiten laat gaan, hangt af van je kindje en de omgeving. De één vind het prima als hun kindje met 4 jaar alleen buiten de poort kan spelen, de ander wacht liever nog even. Daarbij spelen er nog andere factoren een rol:
- Woon je in een rustige buurt
- Weet je kindje dat hij niet met vreemden mag praten
- Kan je kindje veilig oversteken
- Welke afspraken heb je gemaakt over bijvoorbeeld de tijd.
Jonge kinderen op straat
Zelf ben ik zo’n overbezorgde moeder, maar weet ook dat het heel goed is om je kindje vrijheid te geven, zelf ontdekken en hem verantwoordelijkheid te geven. Wij wonen in een redelijk rustige straat, waar kinderen vanaf 4 jaar al alleen naar buiten gaan. Persoonlijk vind ik 4 jaar voor mijn kinderen veel te jong en houd ze liever achter de poort, maar eens moet de eerste keer zijn.
Vanaf zes jaar weet je kindje al goed wat wel en niet mag, maar afspraken zijn daarbij wel erg belangrijk. Het is dan handig om je kindje een kinderhorloge te geven zodat hij de tijd zelf in de gaten kan houden of om een gps horloge aan te schaffen. Hiermee kun je altijd snel en gemakkelijk laten weten waar je bent.
Alleen buiten spelen
Deon heeft nu een leeftijd dat hij met vriendjes alleen buiten wil spelen, maar zelf vind ik het idee niet zo prettig. Speeltuinen genoeg, maar niet echt in de buurt en wie zegt dat ze daar ook blijven en niet verder op onderzoek gaan?
- Waar is hij?
- Kijkt hij wel goed uit?
- Hoe kan hij mij bereiken als er iets is of hoe kan ik hem bereiken?
Eens moet je het een keer loslaten, je kan niet altijd zijn handje vasthouden. Met een knoop in mijn maag heb ik hem laten gaan. Ik weet dat hij goed uit kan kijken en hij het gevaar wel ziet, maar ik vind het gewoon een eng idee dat hij alleen op straat speelt zonder dat ik precies weet waar hij is. Zijn vriendje woont een paar straten verderop en hij kwam hem ophalen. Samen gingen ze op pad en ik zag ze volop kletsen terwijl ze de straat uitliepen. Aan Deon kon ik zien dat hij zich geweldig voelde. Hij voelde zich groot, stoer en vrij. ”Ja, dacht ik, wat is hij toch al groot”.
Met de moeder van het vriendje had ik een afspraak gemaakt dat Deon om 17.30 uur thuis moest zijn en dit heb ik uiteraard ook met Deon besproken. Een poos later zag ik ze met Nerfs door de straat rennen met nog een paar andere kinderen. Mijn eerste gedachte was: ”Als ze maar voorzichtig doen en goed uitkijken”. Auto’s rijden hier vaak nogal hard door de straat. Daarna zag ik zijn blije koppie en hij vermaakte zich uitstekend, ook was ik wel een beetje trots op mezelf dat ik hem deze vrijheid heb gegeven en hoe hij daarvan genoot.
Ongerust
Het was 17:30 uur en ik had de jongens al een hele poos niet meer gezien. Ik keek uit het raam of ik mijn ventje al door de straat zag lopen, maar niemand te bekennen. Op zo’n moment kunnen vijf minuten al heel lang duren, maar ik probeerde me niet meteen zo druk te maken. Na een kleine tien minuten stuurde ik de moeder van het vriendje een appje of ze daar nog waren, maar kreeg geen reactie. Nu had ik graag gewild dat hij een mobieltje had, want nu is hij onbereikbaar.
Mijn bezorgdheid kwam naar boven en ik liep naar buiten om te kijken of ik hem misschien in de straat kon zien komen aanlopen, maar nog steeds niks. Ik baal er wel van, maar meteen gaat het spoken in mijn hoofd en alle nare scenario’s komen voorbij. Nog geen vijf minuten later stonden ze voor de deur met de vraag of ze vrijdag weer samen mochten spelen.
Loslaten
Mijn kleine ventje is niet meer zo klein. Hij wil graag zelf ontdekken en niet meer achter de poort blijven, maar de straat op en lol maken met zijn vriendjes. Hij kan dat wel alleen en geniet ervan. Ik iets minder, maar geniet er ook van dat ik hem zie genieten. Het heeft met vertrouwen en loslaten te maken en ja, dat laatste vind ik moeilijk, maar de poort kan niet eeuwig op slot blijven.
Met welke leeftijd mag jouw kindje alleen buiten spelen?
Lees ook:
