Het warm eten kan voor veel kinderen een drama zijn. Zo eten ze nog alles en opeens lusten ze helemaal niks meer, maar voordat ze naar bed gaan krijgen ze toch honger. Dan heb je gewoon pech, want wil je niet eten dan ga je met een lege maag naar bed.
Je kindje wil geen warm eten
Geen aardappels, geen groenten, want ”dat lust ik niet”. Het is natuurlijk heel frustrerend als je kindje niet wil eten, want je wilt je kindje niet met een lege maag naar bed brengen. Er worden allerlei smoesjes uit de kast gehaald om maar niet te hoeven eten en als ze het niet willen, kun je ze moeilijk dwingen. Trek hebben ze wel, maar zodra ze hun bord met warm eten voor hun neus krijgen hebben ze opeens toch geen trek meer.
Groenten verstoppen heeft geen enkele zin, want ze vinden ‘het groene‘ toch wel. Koop een speciaal kinderservies, dan maak je het eten leuk. Maar ook die vlieger gaat hier in huis niet op. Het warm eten is altijd een drama en daar zitten ze dan met lange tanden aan tafel, gezellig!
Met een lege maag naar bed
Zin om aan tafel te gaan hebben ze wel, maar zodra het warme eten op tafel staat word de neus al opgehaald. ”Dat lust ik niet” of ”ik heb geen honger”. Daar schenk ik al helemaal geen aandacht meer aan. De melk word opgedronken, maar de aardappels en groenten worden niet aangeraakt. Het eten blijft net zolang op tafel staan totdat we allemaal zijn uitgegeten en in die tijd hebben ze de gelegenheid om te eten. Soms, heel soms wordt er toch nog iets gegeten, maar veel is het niet. Als iedereen dan klaar is wordt de tafel afgeruimd en na een half uur hoor je ze zeggen: ”Mama, ik heb honger”.
Ander eten apart klaarmaken doe ik niet. Als je dat gaat aanleren, weten ze dat ze niet per se hoeven warm te eten, want ze krijgen immers toch wel iets. Je eet wat de pot schaft en wil je niet eten dan heb je pech en ga je met een lege maag naar bed.
Ga de strijd niet aan
De strijd ga ik niet meer aan, dat heeft geen enkele zin en werkt alleen maar averechts. Je wordt er moedeloos van en je humeur word er ook niet beter op. Die strijd win je toch niet, want je kunt ze immers niet dwingen. Wil je niet eten? Prima, maar iets anders krijg je niet. Straffen met geen toetje doe ik niet, want zo krijgen ze toch nog iets binnen en het moet immers wel leuk en gezellig blijven aan tafel. De sfeer moet goed zijn.
Ik ben het er ook niet mee eens dat je kindje net zo lang aan tafel moet blijven totdat zijn bord leeg is, maar daar zijn de meningen hier thuis over verdeeld. Zelf ben ik van mening dat als je ze gaat dwingen het juist averechts werkt en daar ben ik ook absoluut geen voorstander van. Ik moedig ze soms wel aan en zeg dat het echt lekker is en of ze het toch niet willen proberen? Soms gaan ze overstag, maar 9 van de 10 keer niet. Er zijn dingen wat ze wel lekker vinden zoals spaghetti en bepaalde rauwkost, maar dat is slechts op één hand te tellen.
Het komt vanzelf goed
Schrijf maar eens op wat je kindje overdag allemaal binnen krijgt en je zult verstelt staan dat het best veel is. Brood, fruit en zuivelproducten zoals melk en Griekse yoghurt. Als ze ouder zijn gaan ze vanzelf wel meer proberen. Ik lust sinds een paar jaar ook pas rode kool en dat is nu één van mijn favorieten. Van de drie jongens eten de oudste en de jongste het slechts en dan spant de jongste (4 jaar) echt de kroon, elke avond weer. Hij is super eigenwijs en nee is bij hem nee. Helpen met koken, zelf iets uitzoeken wat we gaan eten, zelf opscheppen, noem het maar op niks heeft effect. Maar als ik zo op de dag kijk wat ze allemaal binnen krijgen, krijgen ze genoeg gezonde voedingsstoffen binnen, dus nergens om me zorgen over te maken.
Ga de strijd niet aan, want dat win je niet. Bijna elk kind heeft wel een fase van het niet willen eten, dat is heel normaal. Bij het ene kind duurt de fase helaas wat langer dan bij een ander kind, maar het komt vanzelf goed.
Heb jij een slechte eter in huis en gaat jouw kindje wel eens met een lege maag naar bed?
hier ook meegemaakt en dan wel zeuren om een koekje wat ze dan ook niet kregen …dus ja ze zijn hier wel eens zonder eten naar bed gegaan maar ze komen van zelf wel 😉 zeker geen drama van maken is het nu voor langere duur dan eens langs gaan bij een arts of proberen met een beloningsssysteem 🙂
Mijn oudste is nu 9 en die eet echt super slecht overdag, dus die moet zijn avondeten opeten van mij. Anders krijgt ie echt veel te weinig binnen.
vroeger was ik echt een slechte eter tot groot ongenoegen van mijn moeder. ik kreeg geen toetje etc. gelukkig is het toch nog goed gekomen en eet ik nu bijna alles, behalve hollandse pot. vind ik echt niet lekker. sorry mam
Met een lege maag geloof ik niet, maar wij hadden ook wel eens gedoe en gezeur aan tafel helaas.
Ik was vroeger een erg slechte eter, niets meer van over, haha 😉 Lust nu heel veel.
Ja hoor, met enige regelmaat. Maar hier gaan we idd ook de strijd niet aan. Als je echt trek hebt, eet je wel – zo redeneren we. En idd, als ze die avond niks nemen, dan komen ze er ’s nachts ook niet uit vanwege hongerklop. Dus, wat je zegt, overdag hebben ze dan wel genoeg op. Of ze eten de dag erna wat meer ontbijt. Apart koken doe ik ook niet, anders blijf je bezig.
ik heb gelukkig nooit zeurende kinderen gehad, en die paar dingen die ze dan echt niet lustten, die kwamen dan wat minder op tafel. Maar ze kwamen wel. In periodes dat ze wat slechter aten, lette ik beter op wat ze snoepten….en ook al die fijne melkdrankjes die bomvol suiker zitten, heb ik toen in de ban gedaan. Toen had dochterlief ineens weer honger.
Vroeger deed ik altijd spelletjes. Welk dier uit de dierentuin moest nog eten? Voor elk dier een hap.
Hier een hele goede eter, al vanaf het begin. Ik wil dat ze alles proeft. En als ze iets echt niet lust, hoeft ze het niet op te eten. Maar een volgende keer proberen we het weer. Maar nogmaals, in feite eet ze alles. Zelfs de (sterren)gerechten die ik de laatste maanden kook uit kookboeken. Garnalen, alle soorten vis, asperges, bijzondere gerechten. We kunnen haar alles voorschotelen. Heel fijn. Een keer mocht ze een broodje eten toen ze iets echt niet lustte. Wat ze niet zo lekker vindt eet ze wel gewoon op. Dus met een lege maag is ze denk ik nog niet eerder naar bed gegaan. Daar zijn we wel heel blij mee overigens (dat ze nagenoeg alles lust en eet).
Hier gaan ze eigenlijk nooit met een lege maag naar bed. Ze moeten wel alles proeven. Maar verder dwingen we ze ook niet om te eten. Maar inderdaad, een half uur na het eten krijgen ze dus echt niets…..
Gelukkig heb ik een hele goede eetster en herken ik dit niet.
Uiteindelijk zie ik dat kinderen die weinig eten nog steeds groeien als kool, dus het komt allemaal wel goed! 🙂
Ik had er geen last van, maar m’n moeder kookte ook wel lekker met smaak. Veel kruiden etc. We aten vaak nasi, spaghetti, ovengerechten. Alleen gekookte aardappels ging er niet echt in. Maar meestal was er altijd wel iets wat ik lekker vond.
Mijn zoon at als kind alles behalve champignons en champignonnensoep deze dingen hoefde hij van mij dan ook niet te eten dan kreeg hij gewoon wat anders.
Van mijn moeder moesten wij vroeger alles proberen net zoveel spruitjes of happen als dat we oud waren. Echter als we andijvie aten dan kreeg ik brood of pap. Want van andijvie moest ik letter overgeven. Ze hebben dit zelfs een keer getest door te doen alsof het boerenkool was.
Een gevecht aangaan om eten zou ik ook niet doen. Maar als er een ding is wat een kind echt niet lust en ik wil het eten dan krijgen ze een boterham of pap.
Als ze echt iets niet lekker vinden hoeven ze het natuurlijk ook niet te eten. Zo lustte ik vroeger echt geen rode kool of pasta. Maar vind wel dat je alles eerst moet proeven. Hier zeggen ze bij voorbaat al dat ze het niet lekker vinden.
Ik ga ook de strijd niet aan. Tegen een lege mond kan je die sowieso niet winnen.
Mijn man zou al snel medelijden krijgen en ze nog een boterhammetje met choco smeren tegen de honger maar dan ben ik streng en hou ik voet bij stuk.
Heel goed dat je voet bij stuk houd! Als je gaat toegeven leren ze het nooit.
Ik at alles wel maar als ik iets echt niet wou, dan luste ik het ook echt niet. Spruitjes waren altijd mijn lievelings eten lol. En sommige dingen van vroeger zoals bietjes lust ik nu nog steeds niet maar bijvoorbeeld sla heb ik wel leren eten.
WHo goed dat je er geen drama van maakt! Mijn vader gooide het door de staafmixer en als je dan nog niet at het toetje er ook nog over. He geen slechte jeugd gehad hoor, m’n broer was een dwarse. Dat ouders dingen apart maken of niet meer eten omdat een kind het niet lust, pure onzin. Gewoon 1 ding wat ze echt niet hoeven te eten (draadjesvlees/spruitjes etc). Het is een kind, niet je beste vriend.
Dwingen werkt ook niet in de praktijk de sfeeer wordt alleen maar ongezelliger