Gamen is de favoriete vrijetijdsbesteding van veel kinderen en jongeren. Het kan soms lastig zijn om je kroost te beschermen tegen teveel gamen. Waar ligt de grens tussen onschuldig spelletjes spelen en een serieuze gameverslaving? En hoe bewaak je deze grens als ouder?
Gameverslaving of onschuldig spelletjes spelen?
Vroeger had je een computer of PlayStation nodig om spelletjes te kunnen spelen. Die tijd is inmiddels al lang voorbij: sinds de komst van smartphones kunnen we waar we ook maar zijn en op ieder moment van de dag gamen. Ook kinderen hebben tegenwoordig vaak op steeds jongere leeftijd een smartphone. Het is als ouder best ingewikkeld om zicht te houden op het gamegedrag van je kind.
Wanneer is een kind verslaafd aan gamen?
Of iemand verslaafd is aan gamen, hangt vooral af van de beleving van het gamen en het gebrek aan controle over het gamegedrag. Niet ieder kind die graag en regelmatig computerspelletjes speelt is direct verslaafd.
We spreken van een gameverslaving als een kind
• Dwangmatig en obsessief bezig is met gamen;
• De beleving van het gamen gebruikt om te ontsnappen aan vervelende
gedachten, problemen en/of het dagelijkse leven;
• Hierbij de controle over zijn of haar gedrag verliest,
• En last krijgt van ontwenningsverschijnselen wanneer hij of zij niet meer kan of mag
gamen.
Ontwenningsverschijnselen bij gamen kunnen zich uiten in de vorm van depressieve gevoelens, gebrek aan motivatie, gebrek aan interesse in andere dingen en gevoelens van leegte, somberheid en eenzaamheid. Ook kunnen fysieke symptomen optreden, zoals misselijkheid, rusteloosheid, driftbuien en slapeloosheid.
Hoe werkt een gameverslaving?
Genot en euforie zorgen ervoor dat we tijdelijk opgaan in het moment en even ontsnappen uit de realiteit. Typisch dingen die je al snel ervaart bij het spelen van computerspelletjes. Je zou gamen daarom kunnen zien als een ‘drug’; eentje waar je ook verslaafd aan kunt raken.
Onze hersenen produceren allerlei chemische stofjes die ervoor zorgen dat we ons heel prettig laten voelen wanneer we iets doen waar we van genieten. De drang om steeds maar weer te gaan gamen, wordt veroorzaakt door de aanmaak van dopamine in onze hersenen. Dopamine staat ook wel bekend als het gelukshormoon: het veroorzaakt
gevoelens van genot en euforie. Gamen zorgt voor extra productie van deze stof.
Het gaat bij de meeste mensen die last hebben van een verslaving niet zozeer om het gamen zelf, maar om het fijne gevoel wat het ‘shot’ dopamine veroorzaakt. Net als bij drugsverslavingen en andere gedragsverslavingen (zoals gokken, eten en spullen kopen), zorgt een overactief en overgestimuleerd dopaminesysteem voor het verslavende gedrag.
Hoe houd je het gamegedrag van je kind onder controle?
Er zijn een aantal dingen die je kunt doen om de grens tussen onschuldig spelletjes
spelen en een potentiële gameverslaving te bewaken:
• Houd contact met je kind. Het is belangrijk om te weten hoe je kind zich voelt en wat er in zijn of haar leven speelt. Zo kun je goed herkennen wanneer het gedrag van je
kind verandert: dat kan een teken zijn dat er een probleem speelt.
• Maak duidelijke afspraken: spreek goed af hoelang je kind mag gamen en op welke momenten van de dag. Het is enorm belangrijk om deze afspraken strikt na te komen. Zo
is voor je kind ook duidelijk wat de regels zijn. Let dus ook op je eigen discipline!
• Betrek je kind actief in andere activiteiten dan gamen. Laat hem of haar kennismaken met andere mogelijke hobby’s. Hoe meer dingen een kind om handen heeft waar hij
of zij van geniet, hoe kleiner de kans dat er verslavingsgedrag kan ontstaan.
Maak je je toch zorgen over het gamegedrag van je kind? Ga altijd in gesprek: probeer er achter te komen wat er in zijn of haar leven speelt en spreek je zorgen uit. Het is
belangrijk om je kind niet te veroordelen, maar om altijd een veilige en betrouwbare thuissituatie te geven. Geef aan dat je er bent om te helpen.
Je huisarts is het eerste aanspreekpunt voor professionele hulp wanneer de situatie daar om vraagt. Het is beter om eerder vroeg dan te laat aan de bel te trekken. Hoe
eerder je een mogelijke (game)verslaving herkent en kunt aanpakken, hoe makkelijker het probleem te verhelpen is.
Heb jij regels wat betreft het gamen? Hoe lang mag jouw kind op zijn/haar computer?
Goede tips! Mijn dochter is twee maanden maar ik zal zeker rekening houden net dit gedrag.
Hele goede tips. Ben benieuwd hoe de wereld eruit ziet wanneer onze kleine ooit gaat gamen.
Lijkt me vrij heftig als je een kind hebt met een gameverslaving. Dat je zo vroeg al verslaafd kan zijn aan iets.
• Hier zit mijn zoon der op, maar echt met regels van ons. In de week mag hij der niet op. Enkel in het weekend zo 3uurtjes derna moet hij der af.
ik heb niks met gamen,manlkef wel..maar gelukkig niet verslaafd ofzo
hele goede tips! ik heb helemaal niets met gamen, maar het lijkt mij een enorme lastige en hardnekkige verslaving
Een vriendin heeft een puber die speelt (bijna) voor grote bedragen. Hij zit vele uren achter de computer. Met eten wordt er rekening met hem gehouden, dat ze op het juiste tijdstip eten.
Heel herkenbaar, het broertje van mijn partner had een gameverslaving en is er uiteindelijk zelfs voor opgenomen.