Helemaal trots ben je wanneer je kindje zijn/haar eerste woordje zegt. Meestal is het eerste woordje ‘papa’ of ‘mama’. Maar wat als je kindje je bij de voornaam noemt?
Wij heten Papa & Mama
Heel logisch dat wij papa en mama heten, want dat leren wij onze kinderen om ons zo te noemen. Maar die kleine oortjes horen veel en zo weten ze ook dat papa ‘Nick’ heet.
In het bijzijn van de kinderen noemt Nick noemt mij ook weleens mama, maar ik noem hem bij zijn voornaam. Mijn naam is ook wel iets lastiger en ik ben gewoon mama voor de jongens, maar papa wordt ook weleens Nick genoemd.
Als je kindje je bij je voornaam noemt
Persoonlijk vind ik het raar om tegen Nick ‘papa’ te zeggen. Hij is mijn vader niet en dus ligt het ook niet voor de hand om hem zo te noemen.
Deon vind het grappig en zegt het dan na. Sten is natuurlijk ook niet op zijn achterhoofd gevallen en doet zijn grote broer weer na. Soms zeggen ze ook weleens ‘Papa Nick’ en hebben dan de grootste lol!
De kinderen vinden het gewoon interessant en ik denk dat het een fase is. Ik vind het namelijk niet goed als ze ons bij de voornaam gaan noemen. Wij zijn gewoon papa en mama. Ik schenk er niet teveel aandacht aan dan waait het vanzelf wel weer over.
Te oud om papa en mama te zeggen?
Op een bepaald moment vind je kindje het misschien kinderachtig om papa en mama te zeggen. Dan zou mijn voorkeur uitgaan naar mam of ma (hoewel ik mam leuker vind klinken).
Zelf noem ik mijn ouders ook nog steeds papa en mama, soms kort ik het af naar mam. In sommige gevallen noem ik mijn moeder bij haar voornaam. Wanneer we bijvoorbeeld in een winkel zijn en ze hoort mij niet. Dan roep ik haar naam en dan hoort ze mij wel 😉 .
Hoe noemt jouw kindje jou? Wat vind je ervan als je kindje je bij je voornaam noemt?
Heel herkenbaar! Fiene doet ook vaak lekker mee als ik Michiel roep haha. Of inderdaad ‘papa Michiel’ alsof ze er nog 3 heeft ;). Als grapje vind ik het niet erg maar ik zou het niet wilen voor vast.
Mijn kinderen noemen mij bij de voornaam, toen ze kleiner waren vonden ze het heel raar dat alle andere ouders dezelfde voornaam hadden. In ons gezin had iedereen een eigen voornaam en moeders ook maar in andere gezinnen hadden alle moeders de voornaam “mama” en de vaders de voornaam “papa”. Ik heb ze toen verteld dat in die gezinnen zij ons gek vonden en dat mama en papa geen voornaam is maar een functieomschrijving. En dat de kinderen de ouders met de functieomschrijving aanspreken. Ze vonden dat maar vreemd want ik sprak hen toch ook aan bij hun naam en niet met de term “dochter” of “zoon”. Ik heb ze toen verteld dat mensen het vaak respectloos vinden als kinderen hun ouders bij de voornaam noemen waarop zij zeiden dat respect toch niks te maken heeft met een woord (Ik heb best slimme kinderen). Ik werd vroeger ook wel eens door vriendjes die kwamen spelen aangesproken met “mama” en dan duurde het even voordat ik door had dat zo’n kind mij dan bedoelde, tsja dat was mijn functie natuurlijk en het kind wist niet beter dat alle moeders “mama” genoemd werden. Soms dan gingen mijn eigen kinderen mij in gezelschap met mama aanspreken zeker als ze voelden dat dit gezelschap het maar vreemd vond dat zij mij aanspraken met mijn voornaam maar dat was maar een fase. Al doen ze het nu nog wel als ze vinden dat ik niet luister dan is het voornaam, mama en in het uiterste geval “moeder”. Hoe verzinnen ze het. Wij moeten er altijd wel om lachen. Ik ben gewoon Edith niet meer en niet minder.
Haha ja iedereen heet ‘mama’ snap best dat sommige kinderen dat gek vinden. Met welke leeftijd noemden ze je dan bij je voornaam? Wanneer ik vroeger bij een vriendinnetje aan het spelen was noemde ik de moeder altijd ‘Moeder van ….’, nooit mama.
Lastig inderdaad zoiets! Ik zeg altijd nog papa en mama haha!
Papa en mama. Ik zou het ook niet prettig vinden als ze ons bij de voornaam noemden en er iets van zeggen.