De feestdagen waren vreselijk, want ik had niks te vieren. Het kon voor mij niet snel genoeg voorbij zijn. Bij deze behandeling kozen we voor assisted hatching.
Een jaar bezig
Lees hier deel 5.
Ik geloofde er eigenlijk niet meer in. Mensen in mijn omgeving zeiden: ”Het komt wel goed”. Maar hoe kan je nou zoiets zeggen? Dat weet je helemaal niet! We waren nu een jaar bezig; 7 IUI behandelingen en een IVF behandeling en dan zeggen ze ook nog dat het wel goed komt, daar kan ik wel zo boos om worden.
Ik had geen zin om de stad in te gaan om er met de feestdagen leuk uit te zien. Het liefst kroop in bed en kwam er pas in het nieuwe jaar weer uit.
Verschil IVF & ICSI
Op 12 januari 2011 konden we weer naar Düsseldorf en de arts stelde ICSI voor ( Intracytoplasmatische sperma injectie). Het verschil tussen IVF en ICSI is dat er bij ICSI één zaadcel door een heel dunne naald in een eicel wordt geïnjecteerd.
Ik kreeg andere hormonen waardoor het baarmoederslijmvlies dik blijft. Op de derde dag van mijn menstruatie kon ik weer beginnen met hormonen spuiten. Maar wanneer je graag ongesteld wilt worden duurt het opeens heel lang. Na 35 dagen werd ik dan eindelijk ongesteld en kon ik met de behandeling beginnen.
Assisted hatching
Deze keer had ik 11 eitjes en we kozen ervoor om assisted hatching erbij te doen. Bij assisted hatching maken ze met een laserstraal een kleine opening in de schil zodat het beter kan nestelen. Hiervoor moesten we wel € 160,00 extra betalen, maar dat hadden we er graag voor over!
Dit keer hebben ze 12 eitjes weggehaald en de volgende dag zou ik weer gebeld worden hoeveel van de 12 er bevrucht waren. Natuurlijk duurde het eeuwen voordat de telefoon ging en was ik op van de zenuwen. Van de 12 eitjes waren er 6 goed en van die 6 waren er maar weer 2 bevrucht. Ik snapte het niet, want met ICSI had je juist toch meer kans?
Dure neusspray
Ook moest ik een neusspray bij de apotheek ophalen en dat mocht wel een wonder neusspray zijn, want ik moest er even € 165,00 voor betalen!
Bij de terugplaatsing vertelde de arts dat er van de 6 goede eitjes er 4 bevrucht waren, maar dat er 2 eitjes bij zaten die te weinig chromosomen hadden. We lieten weer 2 eitjes terugplaatsen.
De test
Ik telde de dagen af wanneer ik eindelijk een zwangerschapstest kon doen. Weer had ik last van menstruatie pijntjes en steken. Ik kon er niet meer tegen en heb op de tiende dag een zwangerschapstest gedaan. Ik zag een heel, maar dan ook heel licht streepje. Blij kon ik nog niet echt zijn, maar ik voelde me er wel ietsje beter door. Een paar dagen later heb ik weer een test gehaald en deze keer één van Clear Blue waar je kan lezen of je wel of niet zwanger bent.
Ik durfde het niet te doen en twijfelde heel erg, maar ik heb het gedaan en er stond ZWANGER. Nog steeds had ik ontzettend veel last van steken in mijn buik en kon me nauwelijks omdraaien in bed. Ik belde de vrouwenarts en zij vertelde dat ik niet meer mocht werken, omdat ik een over stimulatie had en mijn eierstokken waren opgezet. Ik vroeg of ze een echo wilde maken, want ik wilde zeker weten of ik wel zwanger was, maar helaas was het nog te vroeg om iets te kunnen zien.
Nog een test
Weer kocht ik een zwangerschapstest en dit keer was er een heel duidelijke streep te zien. Ik kon het nog steeds niet geloven en nu was ik telkens bang om naar de wc te gaan.
Eindelijk kon ik een echo laten maken en daar kregen wij de bevestiging dat ik 6 weken zwanger was, maar helaas nog te vroeg om iets te zien. Over 2 weken moest ik weer terugkomen, want dan zou er wat te zien moeten zijn op de echo.
Maar, op een nacht werd ik wakker van een helse pijn in mijn buik. Ik kon niet meer liggen, staan of zitten. Ik strompelde naar beneden om een kruik voor mezelf te maken en natuurlijk ging ik naar de wc, maar er was geen bloed…..
Spannend…
Sowieso een emotionele rollercoaster!
Hopelijk is het dit keer wel gelukt!
Wat een verhalen zo, het lijkt me zo lastig als het allemaal niet lukt zoals je graag zou willen!