Dingen uit mijn jeugd die mijn kinderen niet kennen

Dingen uit mijn jeugd die mijn kinderen niet kennen toen ik hun leeftijd had. Het lijkt wel of we eeuwen terug gaan en dat klopt ook wel een beetje, want dan praat ik over vroeger zo’n 30 jaar geleden. Jeetje als ik dat zo opschrijf denk ik waar is de tijd gebleven?

Mijn jeugd en fijne herinneringen

Het is heel wat jaren geleden (ruim 30 jaar) toen ik de leeftijd had van mijn oudste zoontje nu (7 jaar). Was ik 7 jaar wilde ik graag 12 zijn en was ik 12 wilde ik graag 16 zijn. Dat heeft Deon precies hetzelfde, maar als ik zo achterom kijk is de tijd wel heel snel gegaan en zou ik soms best wel weer 16 willen zijn. Nu ben ik onlangs 37 jaar geworden, maar mijn vader bleef ook elk jaar zeggen dat hij 36 werd en dat vind ik een mooie leeftijd om elk jaar weer te vieren.

Ik heb een hele fijne jeugd gehad. Lieve ouders, irritant broertje en veel fijne herinneringen aan vroeger. Soms wil ik de tijd wel weer even terug draaien en weer even kind zijn in een onbezorgde jeugd.

Ik droeg grote (dieren) oorbellen, was super fan van Madonna (later de Backstreet Boys) en had dagelijks ruzie met mijn broertje. Ik snap mijn jongens ook wel, broertjes zijn gewoon super irritant.

Zo mochten mijn broertje en ik, als mijn ouders op zaterdagavond visite kregen, in hun bed tv kijken en wat vonden we dat spannend: Baywatch haha. Tja dat waren de series waar wij naar keken: Flying Docters, André van Duin (wat mijn vader afschuwelijk vond), Ron’s Honeymoon quiz (vond hij ook een vreselijk programma) en 12 Steden 13 Ongelukken. Toen ik een jaar of 8 was begon ik met kijken naar Goede Tijden, Slechte Tijden (wat mijn vader ook vreselijk vond haha) en dat volg ik nu nog steeds 😉 .

Dingen uit mijn jeugd die mijn kinderen niet kennen

Veel speelgoed van vroeger heb ik nog en met sommige dingen spelen mijn kinderen nu ook, grappig toch? In de kelder heb ik een kast staan met mijn oude speelgoed zoals bijvoorbeeld mijn eerste pop, knuffel en barbies, leuk om naar te kijken.

Flippo’s sparen

Ik spaarde werkelijk van alles (net als Deon nu). Van paarden tot trollen en van sleutelhangers tot plaatjes die in kauwgom zaten. De Flippo’s natuurlijk ook, zoals bijna iedereen die ze kent wel gespaard heeft. Wat een ontzettende rage was dat! De mappen heb ik trouwens nog steeds.

Platenspeler

Ik was geloof ik een jaar of 8 toen ik een pick-up op mijn kamer had staan en discoverlichting. Ik ken dan ook bijna alle muziek van de jaren ’60 en ’70 uit mijn hoofd omdat ik ook veel plaatjes draaide van mijn moeder.

Cassettebandjes

Die cassettebandjes. Daar zat ik dan bij de radio te wachten op mijn favoriete nummer en zodra het er op kwam drukte ik snel op reccord. Ook had ik een klein radiootje met microfoon en dan ging ik liedjes zingen en opnemen natuurlijk.

Als we met de auto op vakantie gingen ging er een cassettebandje in de autoradio en luisterden we met z’n allen naar bijvoorbeeld Kinderen voor Kinderen of Kinderen zingen liedjes voor dieren. Mijn ouders waren vast blij met de komst van de walkman. Ook hadden we een cassettebandje met muziek die iedereen leuk vond en we altijd luisterden als we op vakantie gingen. Soms hoor ik die liedjes nog wel eens en dat doet me dan echt aan de autoritjes van vroeger denken.

Walkman/discman

Mijn broertje en ik kregen een walkman en zongen lekker hard mee (en vals 😉 ). Later kwam de discman, maar wat een pokke ding was dat zeg. Reed mijn vader over een hobbeltje, sloeg de cd over, zo irritant! Op de fiets was het helemaal een drama.

Tekst buzzer

Nee, geen mobieltje, dat bestond toen nog niet. Mijn vader droeg altijd een semafoon bij zich en als hij werd opgepiept van zijn werk moest hij een telefooncel zoeken en naar het nummer bellen.

Erg interessant vond ik dat en ik wilde dat natuurlijk ook. Voor mijn verjaardag kreeg ik een tekstbuzzer, een blauwe. Mensen (en dan vond ik het natuurlijk extra leuk als mijn vriendje dat deed en niet mijn moeder 😉 ) konden naar mijn buzzer bellen en een berichtje inspreken. Dan ging mijn buzzer af en kon ik de tekst lezen. Ik was toen een jaar of 13.

Telefooncel

Bellen in een telefooncel, maar je had er wel een kwartje voor nodig of je belde gewoon collect call, maar ik geloof dat mijn ouders daar niet zo blij mee waren.

Gulden

Ook die heb ik nog in een speciale map, de guldens. Ik gaf mijn zakgeld niet snel uit, maar spaarde het graag. Ik had zo’n spaarpot van de Postbank waar je geld naar het juiste vakje rolde en je zo precies kon zien hoeveel je al had gespaard.

Videobanden

Geen Netflix, maar gezellig elk weekend naar de videotheek met mijn ouders om daar een film uit te zoeken. Het terug brengen vond ik nooit wat aan.

Gamen

De eerste spelcomputer waar mijn broertje en ik op speelden was de commendore 64. Echt goed was ik er niet in, maar mijn broertje wel en kijken vond ik ook leuk.

Wat spaarde jij vroeger?

Lees ook:

• Buitenspeelspelletjes die ik vroeger altijd deed