Hormonen spuiten

Ik belde naar het ziekenhuis en de volgende dag kon ik meteen langskomen om een echoscopie te laten maken. Daarna kon ik beginnen met hormonen spuiten.

Hormonen spuiten

Lees hier deel 2.

Er waren geen cystes te zien, dus is er wel een eisprong geweest. De volgende dag kon ik meteen weer beginnen met spuiten en een paar dagen later weer naar het ziekenhuis om een echo te laten maken om te kijken hoeveel follikels er zitten en of ze goed groeien.

Helaas groeiden ze niet echt en waren er ‘maar’ drie, dus méér hormonen spuiten. Ik moest om de paar dagen naar het ziekenhuis om een echo te laten maken. Deze keer waren er van de 3 eitjes nog maar 2 doorgegroeid, dus dat was voor mij wel een beetje een teleurstelling. De zaadcellen waren nu wel verdubbelt, want de eerste keer waren het er 13 miljoen en deze keer 26 miljoen! Dus toch wel meer kans dan de vorige keer.

Inbrengen met een slangetje

Deze keer werd het met een slangetje ingebracht ( de vorige keer met een spuit ). Ik heb geen idee waarom ze dit de eerste keer niet hebben gedaan? Maar ik had er nu wel een veel beter gevoel over en ik ging best ‘blij’ naar huis. Alleen die ellendige 2 weken wachten dat is gewoon heel frustrerend. Je probeert er niet aan te denken en gewoon je ding te doen, maar eigenlijk ben je er de hele dag mee bezig. Gelukkig had ik afleiding van mijn werk.

De derde poging

Op zondag 14 maart ( het was de 11de dag na de IUI ) werd ik helaas ongesteld.

We gingen voor de derde IUI poging en ik kon meteen beginnen om meer hormonen te spuiten. Deze keer had ik maar 1 eitje en was ook amper gegroeid. Ik was heel erg verdrietig. Maar goed er is er maar één nodig dus proberen om niet te snel de moed op te geven.

Ik was al verder dan de keren ervoor. Nu zat ik al op de 13de dag en had nog steeds geen last van menstruatie pijntjes. Wel ging ik om de 5 minuten naar de wc om te kijken, maar helaas waar ik al bang voor was gebeurde weer!

Ik zat er helemaal door en had nergens geen zin meer in. Bleef de hele dag maar huilen, niks interesseerde me meer, sliep slecht en had de hele dag hoofdpijn. Ik was er echt ziek van, maar toch gingen we voor poging vier.

Ziek

Bij de vierde poging was er maar één eitje en ook deze keer werd ik weer ongesteld. Overal zag ik zwangere vrouwen en baby’s en de reclames op tv gingen alleen nog maar over pampers en babyvoeding. Ik kon er niet meer tegen. Ik zat in een negatieve spiraal waar ik niet meer uitkwam en ik meldde mij ziek op mijn werk.

De ‘goed’ bedoelde adviezen van mensen om me heen werd ik eerlijk gezegd ook niet goed van. ”Het komt wel goed”, ”Je moet er niet teveel aan denken”, ”Als je eenmaal zwanger bent zal je zien dat je zo spontaan weer zwanger raakt”, ”Er zijn toch nog wel andere leuke dingen”, ”Heb je al over adoptie nagedacht” en zo kan ik nog wel even door gaan.

Hormonen spuiten

Toch gingen we voor de vijfde poging en moest meer hormonen spuiten, maar het was weer mis. Mensen uit mijn omgeving zeiden dat ik even een time-out moest nemen, maar dat wilde ik niet.

De zesde poging met nóg meer hormonen mocht helaas ook niet baten en we gingen voor poging nummer zeven. Deze keer moest ik nóg meer spuiten en eindelijk had ik vier follikels. De arts wilde het eigenlijk niet door laten gaan, omdat het ‘risico’ op een meerling zo wel heel groot was, maar dat maakte mij niks uit ik wilde ook wel een vierling!

De teleurstelling was dan ook erg groot toen ik toch weer ongesteld werd. We gingen voor een gesprek naar het ziekenhuis, want hoe nu verder?

Lees deel 4. Ga ik door of neem ik een time-out?