Om alvast te wennen aan de Kindergarten mocht Brent onlangs even een uurtje proefdraaien, want in augustus gaat hij voor het eerst naar school. Hij heeft er wel zin in, maar zodra ik uit het vizier ben zet hij het op huilen en ik weet dus al dat ik straks een huilend kindje moet gaan achterlaten. Op school hebben ze hier een oplossing voor, maar echt een voorstander ben ik er niet van om zo afscheid te nemen.
Proefdraaien op de Kindergarten
Als je kindje drie jaar is mag hij naar de Kindergarten. Dit is niet verplicht, maar ik vind het wel belangrijk, voor de taal, sociale contacten, etc. Het is een spannende periode voor Brent en onlangs mocht hij even proefdraaien. Ik had al wel zo’n donkerbruin vermoeden dat zodra ik uit het vizier ben, hij gaat huilen en mij gaat zoeken. Ik was nog geen 5 minuten uit zijn zicht en de juf bracht mij een huilend kindje.
Duits leren
Thuis praten wij uiteraard Nederlands, maar op de Kindergarten moet hij wel Duits gaan praten. Je staat er verstelt van hoe snel kinderen een vreemde taal leren. In het begin vond ik het voor Deon en Sten zo zielig. Een vreemde omgeving en vreemde mensen waarvan ze de taal ook nog niet begrijpen, maar het duurde niet lang of ze hadden de taal al snel onder de knie.
In het begin zal het niet makkelijk zijn, maar gelukkig kunnen ze op school ook een heel klein beetje Nederlands.
Benodigdheden voor de Kindergarten
Op de Kindergarten is het niet verplicht dat je kindje zindelijk is, maar hiervoor dien je uiteraard wel zelf voor luiers en dergelijke te zorgen. Daarnaast is er nog een kleine lijst wat je kindje nodig heeft op school.
- Pantoffels/crocs. Binnen worden er geen schoenen gedragen.
- Regenlaarzen en regenbroek. Weer of geen weer ook als het regent word er buiten gespeelt.
- Schone kleren. Voor ongelukjes die kunnen gebeuren.
- Pasfoto’s. Dit gebruiken ze om bij hun kapstok te plakken, voor de verjaardagskalender, persoonlijke map met tekeningen, etc.
- Rugtas.
- Broodtrommel. Over het broodbeleg ben ik het niet altijd eens, want zo mag je kindje geen hagelslag op zijn boterham. Wel kaas, jam (waar ook suikers inzitten) en ander broodbeleg wat naar mijn mening dan weer te zout is, maar goed. Afwisseling lijkt mij beter, want te veel zout is ook slecht. Een drinkbeker is niet nodig, want voor drinken word gezorgd (water en appelsap gemengd met water).
Vijf minuten zonder mama
Brent kent de Kindergarten uiteraard al, omdat hij elke dag meegaat om Sten naar school te brengen dus het is niet helemaal vreemd en dat is een groot voordeel. Hij mocht even een uurtje proefdraaien om zijn aanstaande klas te bekijken en zo kon ik met zijn juf de papieren doornemen voor aankomend schooljaar.
Brent is 24/7 bij me en nooit echt een lange tijd zonder mij. Ik verwacht van hem dat het moeilijk gaat worden zodra ik hem achterlaat op school en daarom was dit een mooie gelegenheid om te testen. We maakten samen mooie tekeningen, totdat de juf mij vroeg mee te gaan. Ik had de keuze om hem mee te nemen of even daar in de klas bij de andere juf en kinderen te laten en koos voor het laatste. Hij was lekker bezig met zijn tekening en lang zou ik niet weg zijn dus leek het mij niet echt een probleem.
Ik vertelde Brent dat ik even met juf ging praten en dat ik zo weer terug zou zijn. Hij keek niet op of om en ging vrolijk verder met de stiften. Ik was nog geen 5 minuten met de juf in gesprek toen de deur van het kamertje openging. Daar kwam juf al aan met een huilende Brent.
Huilend achterlaten op school
Om hem alleen achter te laten op de Kindergarten, gaat wel problemen geven. Sten had er totaal geen moeite mee dat ik naar huis ging, maar dat was bij Deon een heel ander verhaal en ik ben er bang voor dat dit ook bij Brent het geval is. Je kindje huilend op school achterlaten is op de Kindergarten een no-go en moet je bij je kindje blijven. Sommige ouders zitten er wel een paar weken.
Als het iets beter gaat mag je op de gang gaan zitten en zodra je kindje gaat huilen kan hij direct naar je toe. Ook als je naar huis gaat en je kindje huilt, word je opgebeld en mag je weer in de klas gaan zitten en dit net zo lang totdat je kindje is gewend en hij zich op zijn gemak voelt. Echt een voorstander ben ik hier niet van, want ik weet dat hij dit dan gaat proberen en denkt: ”Zodra ik ga huilen, komt mama”. Ik ken hem en hier gaat hij gebruik van maken.
Tips
Tuurlijk is het moeilijk voor je kindje om achtergelaten te worden, maar ook hier moeten ze aan wennen. Alles is vreemd en dat heeft tijd nodig om eraan te wennen. Enkele tips om het afscheid nemen iets makkelijker te maken:
- Neem de favoriete knuffel van je kindje mee zodat hij iets vertrouwds bij zich heeft.
- Vertel je kindje wat er gaat gebeuren.
- Maak een afscheidsritueel. Door elke dag steeds hetzelfde te doen zoals bijvoorbeeld een kus, knuffel (eventueel samen een spelletje in de klas) en een handkusje blazen helpt bij het afscheid nemen.
- Probeer iets eerder op school te zijn zodat je samen nog even tijd hebt, maar maak het afscheid niet te lang.
Na het gesprek met de juf hadden we nog ruim een half uur. Ik ging samen met Brent weer aan de tekentafel zitten, maar na 5 minuten had hij het wel gezien. Hij liep naar de speelhoek om daar met dino’s, auto’s en blokken te spelen, maar hield mij wel in de gaten. Daar zat ik dan in mijn eentje aan een klein tafeltje, op een klein houten kinderstoeltje tekeningen te maken. Hij liet mij daar gewoon alleen achter, ik kon wel huilen.
Hier lees je hoe de eerste dag is gegaan.
Heb jij je kindje ook huilend achter moeten laten op school? Hoe lang duurde dat en hoe heb jij het opgelost?
Ik vond het afschuwelijk om mijn zoontje huilend achter te moeten laten maar binnen de 5 minuten kreeg ik van de juf een foto van hem lachend. Aan het begin dan. Dat stelde me gerust. Ps. Ja klopt wat je over talen zegt, mijn kids pikten Frans meteen op toen ze naar een Franse school gingen.
Bij ons in Spanje gaan de kids met 3 al naar school. En daarvoor is het gebruikelijk dat ze al hele dagen naar de kinderopvang gaan. Bij ons is het wenproces juist dat ouders in principe zo snel mogelijk moeten gaan, ook als de kids hulen. De juf is zo alleen met de kids waarbij ze het ritme kunnen krijgen en wennen. Gelukkig is dit bij mijn beide kids goed gegaan. Natuurlijk hebben ze de eerste dagen gehuild toen ik ze achterliet, maar toen ze eenmaal het vertrouwen hadden dat we ze ook weer op kwamen halen, was alles goed. En nu vinden ze het echt heel leuk op school!
Ja heb het bij de oudste gehad. Vreselijk! Ik had liever bij haar willen blijven, maar weet ook niet wat het beste is… op zich vind ik de manier zoals op de Kindergarten juist wel fijn, heel liefdevol – al snap ik dat je er als ouder ook niet altijd zin in hebt
Gelukkig niet! Ik vind dat altijd zo sneu al er kindjes moeten wenen!
Ik heb wel al bij twee kindjes gehad dat ze niet meer wilden gaan. Ze huilden niet aan de poort, maar wilden gewoon niet gaan.
Ook niet fijn!