Picsi

Ik dacht dat ik een miskraam zou krijgen, omdat ik hele erge last had van krampen, maar ik had geen bloed verlies. De volgende dag had ik nog wel een naar gevoel in mijn buik. We gingen voor een vierde poging met Picsi.

Een echo laten maken

Lees hier deel 6.

Ik heb de vrouwenarts niet gebeld, omdat ik dacht dat het allemaal wel goed zat en een week later ( met 8 weken zwangerschap ) had ik toch een afspraak.

Eindelijk waren de 2 weken voorbij en konden we een echo laten maken. Maar op de echo was geen hartslag te zien en was het nauwelijks gegroeid. Ik had die nacht waarschijnlijk toch een miskraam gehad. Ik kocht weer een zwangerschapstest en die was positief.

Een paar dagen later moest ik bloed laten afnemen en ’s middags zou ik de uitslag krijgen. Ik was super zenuwachtig en de tijd kroop voorbij, maar kreeg slecht nieuws te horen. ‘Het’ zat er nog, maar het hartje klopte niet dus werd ik doorverwezen naar het ziekenhuis voor een operatie. Normaal duurt zo’n operatie 10-20 minuten, maar bij mij zijn ze ruim een uur bezig geweest. Ik kwam heel raar uit de narcose en voelde me opeens ook erg ‘leeg’.

Nieuwe afspraak

We hebben weer een afspraak in Düsseldorf gemaakt. Mijn lichaam moest even tot rust komen en dan zouden we bij mijn tweede menstruatie weer kunnen starten met de behandeling.

De terugplaatsing

Helaas hadden ze deze keer maar zes eitjes weggehaald en van die zes was er maar één bevrucht. De volgende dag moest ik bellen of het überhaupt wel door kon gaan. Ik zag het somber in…..

Gelukkig kon de terugplaatsing doorgaan. Het eitje had zich al in 6 gedeeld en dat hadden wij nog niet eerder gehad. Altijd hadden de eitjes zich in 2 of 4 gedeeld dus ik had er toch wel een goed gevoel over.

Wéér die twee ellendige weken wachten. Na een week hield ik het niet meer uit en besloot een zwangerschapstest te doen, maar die was helaas negatief. Ik baalde ervan dat ik de test had gedaan en had een ontzettend rot gevoel. Op de 12de dag deed ik weer een zwangerschapstest, maar weer negatief. Mijn man zei dat ik te vroeg was met testen, maar mijn gevoel zei wat anders. En mijn gevoel was goed, want een paar dagen later werd ik zwaar ongesteld.

PICSI

Voor de vierde keer maakten we een afspraak in Düsseldorf. De arts snapte het ook niet. Hij was ervan overtuigd dat het moest lukken en het was voor hem ook een raadsel waarom het steeds mis ging.

Deze keer moest ik meteen beginnen met de neusspray en twee spuiten per dag: puregon & menopur en deden we er PICSI bij. Bij PICSI is het voordeel dat er alleen ‘rijpe’ zaadcellen gebruikt worden.

Na 40 dagen werd ik eindelijk ongesteld en kon ik met de behandeling beginnen.

Deze keer had ik 11 eitjes waarvan er ‘maar’ 5 goed waren. Nu was het weer wachten op het verlossende telefoontje, want hoeveel van de 5 zijn er bevrucht? Eindelijk ging de telefoon en ik moest huilen van blijdschap, want er waren 3 eitjes bevrucht! Wij hebben er 2 terug laten plaatsen en eentje laten invriezen, want 3 eitjes terugplaatsen doen ze liever niet. De 2 eitjes hadden zich beiden in 2 gedeeld en was dus ‘wel ok’. En dan weer die 2 ellendige weken wachten.

Nu was het wel extra spannend en moest het wel goed gaan, want dit was onze laatste kans. Van de zorgverzekering kregen we namelijk na de vierde keer geen gedeelte meer vergoed en aangezien we al ons spaargeld aan de kliniek hadden uitgegeven lag er nu best een grote druk op ons.

Lees deel 8.