Brent is de jongste van ons gezin en dus ook de kleinste. Alhoewel hij zich met zijn 4 jaar al een hele grote jongen voelt ziet zijn vader dit heel anders. Hij gebruikt bij Brent overal verkleinwoorden bij. Het erge is dat ik mezelf er nu op betrap het ook te doen, wat best irritant is.
Verkleinwoorden gebruiken
Als iets heel klein is dan maak je er een verkleinwoord (diminutief) van, maar ook als je tegen je baby praat ga je dit automatisch doen. Vraag mij niet waarom, maar dat is gewoon zo. ”Mama gaat zo een flesje voor je maken en daarna mag je lekker slapen in je bedje”. Ik deed het ook toen onze jongens klein waren, maar nu het grote, stoere jongens zijn is dat echt not-done. Zij hebben geen schoentjes meer, maar schoenen en ze gaan ook niet op hun fietsje naar schooltje.
Wij Nederlanders staan erom bekend dat we heel vaak verkleinwoorden gebruiken. Bewust of onbewust, iedereen gebruikt wel eens verkleinwoorden en er zijn natuurlijk uitzonderingen waar je verkleinwoorden wel moet gebruiken zoals meisje, akkefietje, dubbeltje of sprookje. En als je zwanger bent word er vaak gezegd dat je een mooi buikje hebt.
Ons kleine ventje
Brent is de kleinste en dat zal voorlopig ook wel zo blijven, maar een baby is hij al lang niet meer. Nick ziet het waarschijnlijk anders, want zo noemt hij Brent bijvoorbeeld geen Brent, maar Brentje. Hieronder een paar voorbeelden hoe dat zo ongeveer gaat:
”Brentje laat je bordje nou even staan. Ga eerst maar even een plasje doen. Pak je schoentjes maar. Hoe was het op schooltje? Trek je jasje maar aan en pak dan je fietsje. Kom even je tandjes poetsen en dan ga je naar bedje”.
Nou, zo kan ik nog wel even doorgaan. Als ik hem vraag waarom hij dat doet begint hij te lachen. Ik denk, omdat hij Brent zo snoezig vind en graag klein wil laten blijven. Hij is onlangs ook al vier jaar geworden en het snoezige gaat er nu wel een keer af. Ok, hij de weliswaar de kleinste en het meeste van zijn spullen zoals zijn schoenen of fiets is ook kleiner dan de rest, maar zo inimini is het nou ook allemaal niet meer.
Irritant
Het stomme is, dat ik mijzelf er nu ook op betrap om verkleinwoorden te gebruiken bij Brent. Brent word Brentje en ”Wil je even bij mama op schootje?”. Gelukkig praat Nick niet zo tegen de rest van ons gezin, dat zou ik wel irritant vinden. Al zou ik het persoonlijk niet erg vinden als hij mijn kont een kontje noemt 😉 .
Lees ook:
Gebruik jij vaak verkleinwoorden of vind je dat juist irritant?
Lees ook:
Haha heel herkenbaar. Ik werk met kleuters en heb het vaak over een stoeltje, Terwijl het voor hen gewoon een stoel is. Moet er aan blijven denken 😉