Zwanger worden gaat niet vanzelf

Zwanger worden, het lijkt zo makkelijk, maar niet iedereen heeft het geluk dat het zo makkelijk gaat. De vreselijkste woorden die ik tijdens mijn periode heb gehoord zijn: ”Het komt wel goed” en ”Je zal zien dat als je eenmaal zwanger bent je zo weer zwanger bent”. Nooit zal ik dit tegen iemand zeggen, want je weet het niet. Ik heb het geluk wel mogen meemaken.

Zwanger worden

Er gaan heel wat jaren vooraf, maar ik kan zeggen dat mijn wens ( want dat was het ) gelukkig is uitgekomen.

Natuurlijk kan ik niet alles in één artikel kwijt en daarom vertel ik dit in delen. Misschien zit jij nu in deze molen, ken je iemand die in deze situatie zit of heb je dit ook mee gemaakt en haal je er hoop of steun uit. Het heeft mij heel veel verdriet bezorgd en ben er zelfs ziek van geweest, want dit heeft echt een hele grote impact.

Het is zeker niet iets waar je je voor hoeft te schamen. Ik schreeuw het natuurlijk ook niet van de daken, maar wanneer iemand mij erna vraagt zal ik altijd eerlijk zijn. Het is zwaar, heel zwaar.

Mijn persoonlijke boekje

Een dagboek bijhouden

In dit boekje ben ik begonnen met schrijven op vrijdag 15 januari 2010. Elke dag schreef ik erin hoe ik mij voelde en wat er ging gebeuren. Niet wetende dat ik in de tussen tijd nare berichten zou schrijven en dat wanneer het boekje helemaal is uitgeschreven ik mijn zoontje in mijn armen zou houden.

Mijn wens was kinderen; heel veel! Ik dacht soms al dat ik zwanger was wanneer ik 1 of 2 dagen overtijd was en haalde snel een zwangerschapstest, maar helaas was die altijd negatief.

Maanden gingen voorbij

Maar weken en maanden gingen voorbij en nog altijd was er niks. ”Bij mij duurde het ook heel lang toen ik de eerste keer zwanger wilde raken”, zei mijn moeder. Dus ik dacht: ”Ach ja het komt vanzelf, maak je niet druk”. En zo gingen er weer maanden voorbij…..

Ik kocht een test zodat je precies kan zien wanneer je vruchtbare periode is en dan moet het vast lukken. Op commando is best frustrerend, want de hele tijd blijft het in je hoofd spoken. Na de daad met je benen in de lucht ( want dan zwemmen ze naar beneden zegt men ) en zo lag ik dan een tijdje op bed. Ik menstrueerde altijd perfect op de datum en zo ook helaas deze keren.

“Ik voelde gewoon dat het niet spontaan ging lukken”

We hebben er echt van alles aan gedaan om maar proberen zwanger te raken, maar elke maand was er weer een teleurstelling dus ik belde de huisarts en maakte een afspraak, want ik voelde gewoon dat spontaan zwanger worden niet ging lukken.

Geen idee wat ik kon verwachten en wat het voorstel bij de huisarts zou zijn. Hij verwees mij door naar het ziekenhuis en daar kreeg ik een onderzoek. Mijn eileiders werden doorgespoeld om te kijken of er misschien ergens een verstopping zat, maar alles was prima in orde en ik kon morgen zo zwanger zijn. Dat was een pak van mijn hart!

”Je moet er ook niet zoveel mee bezig zijn, dan lukt het juist niet”.

Ik ging met een goed gevoel bij de huisarts weg en dacht dat ik één dezer dagen wel zwanger zou zijn, maar weer streken de dagen, weken en maanden voorbij en zo werd het eigenlijk een beetje een obsessie. ”Je moet er ook niet zoveel mee bezig zijn, dan lukt het juist niet”, vertelde men en ik ging mij op andere dingen focussen, maar altijd met die gedachten in mijn achterhoofd.

Ik deed mijn ding, ging naar mijn werk en had het er verder ook niet over, maar elke keer als ik dacht dat ik misschien zwanger was ging ik op internet naar zwangerschapssymptomen zoeken, maar de volgende dag was het toch weer mis.

Ik wist het en ik voelde het gewoon: ”Dit gaat niet zomaar lukken” en weer maakte ik een afspraak bij de huisarts.

Lees hier deel 2.