Tijdens onze vakantie gingen we elke dag naar een ander strand, zo ook het strand in Les Hemmes de Marck. We aten een ijsje en liepen in het centrum totdat Sten naar de wc moest. Gelukkig was er een openbaar toilet waar je gratis gebruik van kon maken, maar toen ontstond er opeens paniek en hoorde hem schreeuwen naar mij, maar er was niks dat ik kon doen.
Shoppen in Les Hemmes de Marck
Les Hemmes de Marck is een gehucht in de Franse gemeente Marck, Pas-de-Calais, aan de opaalkust. Het ligt een halve kilometer van het strand en aangezien de jongens dol zijn op het strand gingen we ons hier een dagje vermaken. We besloten om op tijd te vertrekken, omdat we de laatste keer niet echt lang konden genieten van de zee. Helaas was het ’s morgens nog aardig bewolkt en fris dus besloten we voordat we naar het strand gingen om een rondje centrum te doen.
In het centrum zelf was niet veel te beleven. Weinig leuke winkeltjes en geen terrasjes, maar er was een gezellige markt. Hier verkopen ze vis, groenten, boeken, kleding en enkele souvenirtjes, erg gezellig.
De jongens kochten alle drie een zonnekoekje en toen we uit geshopt waren liepen we richting het strand.
Het strand in Les Hemmes de Marck
Het was aardig druk op het strand, maar er waren maar enkele stoere mannen die we in de koude zee zagen zwemen. We liepen via een trappetje naar beneden, want ook al was het water te koud, pootje baden en zandkastelen bouwen kan natuurlijk altijd.
De jongens vermaakten zich uitstekend op het strand en Deon en ik gingen opzoek naar schelpen.
In het centrum is geen terras te bekennen, maar bij het strand wel. Hier kun je heerlijk zitten om een hapje te eten (wel prijzig) of natuurlijk een ijsje waar de jongens voor kozen.
Het ziet er allemaal erg gezellig en sfeervol uit.
Openbaar toilet
Nadat we ons ijsje hadden opgegeten besloten we richting de camping te gaan, maar het zal ook wel weer eens niet dat het Sten was die moest plassen. Gelukkig was er een openbaar toilet, maar als ik dit had geweten had ik mijn voet tussen de deur gezet.
”Hij begon in paniek te schreeuwen. Mama, mama, ik wil eruit”
Toen Sten klaar was met plassen wilde hij de deur openen, maar geen deurkruk te bekennen. Hij begon in paniek te schreeuwen: ”Mama, mama ik wil eruit”. Vanaf de buitenkant was de deur met geen mogelijkheid te openen en er was ook geen noodknop. Door zijn geschreeuw kon hij mij niet horen en ook ik raakte lichtelijk in paniek. Ik probeerde hem gerust te stellen en uiteindelijk werd hij iets rustiger.
Ik kon mij een bordje van een VVV kantoor herinneren en vroeg Nick of hij daar om hulp kon vragen. Ondertussen bleef ik met Sten praten, want hij moest wel rustig blijven en weten dat wij aan de andere kant van de deur staan.
”Ik ben bang mama”, zei Sten. Zo zielig dat mijn mannetje daar alleen in een redelijk donker hok zat opgesloten, maar er moest toch een simpele manier zijn om eruit te komen? Gelukkig bleef hij nu redelijk kalm en kon ik vragen wat hij daar allemaal zag. Zat er een hendeltje, een knopje? ”Bedoel je dat rode knopje mama, moet ik daar op drukken?”, vroeg hij met een snikkende stem. ”Ja, doe maar”, zei ik en toen ging de deur open.
Wat een opluchting dat hij buiten stond, want ik zag al helemaal voor me dat de brandweer of politie eraan te pas moest komen om hem te bevrijdden. Later zag ik dat er op het bordje een telefoonnummer stond, maar omdat ik zo op de deur was gefixeert heb ik het niet gezien. Al denk ik dat als ik had gebeld de persoon mij niet kon begrijpen aangezien mijn Frans niet zo goed is en de Fransen geen Engels kunnen.
